شعر شاعر

شاید اینجا یک نفر یاد شما افتاده باشد
با شکایت رو به درگاه خدا افتاده باشد
زندگی گِرد است و میبینی که برگشته دوباره
هر که از اصل خودش روزی جدا افتاده باشد
تُنگِ تَنگی را که کردی خانه این قلب عاشق
بی وفایی نیست اینگونه رها افتاده باشد؟
با غروری که من از شخص شما در خاطرم هست
هیچ عیبی نیست عاشق، بی صدا افتاده باشد
دلبر دیوانه هرکاری بگویی میکند تا.
این منِ بیچاره در حال دعا افتاده باشد
از غزل هایم برای هرکسی خواندم فقط گفت
شاید اینجا یک نفر یاد شما افتاده باشد

چشمان تو ارزنده ترین ملک جهان است
پاداش من عاشق دل خسته همان است
لب های تو یاقوت یمانی و لب من
در حسرت یک بوسه از آن سنگ گران است
موجی که به ساحل نرسد هیچ نیرزد
آغوش تو آرامگه رهگذران است
از عشق تو خواننده و شاعر شدم اما
خواننده محبوب شما شخص بنان است
بازیچه دست تو شدن کار قشنگی است
تقدیر من از بازی دنیا نگران است
هرکس ک به سوی تو نظر داشته باشد
کافر شده و منتظر وقت اذان است
حافظ نه به دنبال سمرقند و بخاراست.
چشمان تو ارزنده ترین ملک جهان است

و من دوباره به دام تو ساده افتادم
در امتحان الهی پیاده افتادم
اسیر جاده شدم تا به انتها برسم.
به ده قدم نرسیده به سجده افتادم
برای اینکه در این زندگی فنا نشوم
به فکر تجزیه جنس ماده افتادم
به جای مدرسه راهی مکتب عشقم
زبان بندگی ات را نخوانده افتادم
هوای خاطره ات از سرم مگر می رفت؟
برای این که رود یاد باده افتادم
حکایت تو و من مثل زاغ و روباه است
و من دوباره به دام تو ساده افتادم.